Pedagogika dr. Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju: fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego; wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność.  Według Marii Montessori każde dziecko rodzi się inteligentne, ale używa właściwych sobie sposobów do nauki. Dlatego dzieci uczą się nowych rzeczy wtedy, gdy są do tego gotowe, a nie wtedy, gdy narzuca to program nauczania.

W pedagogice Marii Montessori dzieci są uczone, że błędy to naturalna część życia człowieka – dlatego nie boją się ich popełniać. Podstawą jest zrozumienie, a nie zapamiętywanie. Dlatego nauka odbywa się poprzez wszystkie zmysły, eksperymentowanie, obserwację, doświadczanie, co sprawia, że dziecko jest w pełni zaangażowane.

Podczas swojej pracy z dziećmi dr Maria Montessori odkryła tak zwane „fazy wrażliwe”:

Pierwsza faza przypada na okres od narodzin do 6 –go r.ż. Jest to faza             „ chłonnego umysłu”. Okres ten jest wrażliwy na język mówiony i pisany, na czytanie ,porządek, na tworzenie się umysłu matematycznego, ruch, zainteresowanie małymi przedmiotami, muzykę ,doskonalenie wszystkich zmysłów.

W sprzyjających warunkach otoczenia i przy wystąpieniu danej fazy wrażliwości zachodzi zjawisko, zwane polaryzacją uwagi. Jest to stan, kiedy dziecko zatapia się bez pamięci w wykonywanym zajęciu i poświęca mu całą swoją uwagę. Dziecko uczy się wtedy chętnie i szybko, łatwo i bez wysiłku. Następstwem zjawiska polaryzacji uwagi jest „normalizacja”, czyli stan psychicznej równowagi i harmonii dziecka do której dąży metoda Montessori.

Bardzo ważnym elementem w pracy metodą Marii Montessori są pomoce dydaktyczne, które wspierają rozwój dziecka w obrębie jak również nauczyciel.

• Życie codzienne– zaspokajają naturalną potrzebę ruchu i aktywnego działania. Służą koordynacji i harmonizacji ruchów, wyuczeniu się konkretnej umiejętności poprzez jej wielokrotne powtarzanie. Dzięki nim dziecko uczy się samodzielności, wytrwałości i wiary we własne możliwości.
• Sensoryka –Najpierw dziecko musi dotknąć, doświadczyć, zbadać, aby następnie wrażenie to odnalazło swoje odbicie w mózgu. Manipulowanie przedmiotami prowadzi do odnalezienia w nich określonego porządku, dziecko ma okazje odnaleźć takie kategorie, jak dysharmonia, pary, kontrasty czy szeregi. Te doświadczenia, przygotowują dziecko do myślenia abstrakcyjnego.
• Matematyka– ten dział łączy się ściśle z ćwiczeniami sensorycznymi, które przygotowują umysł dziecka do wykształcenia zmysłu matematycznego. Manipulacja przedmiotami, porównywanie, porządkowanie, liczenie – te doświadczenia stopniowa wprowadzają dziecko w świat matematyki.
• Edukacja językowa – wprowadzająca w sztukę pisania i czytania, rozwijają mowę i słownictwo dziecka.
• Kultura– w skład tego działu wchodzi geografia, historia, botanika, zoologii, botanika. Dzięki treściom zawartym w tym dziale dziecko poznaje i stara się zrozumieć  zjawiska zachodzące w przyrodzie, czasie i przestrzeni.